1015/2019 ΠΠΘ ΑΓΩΓΗ ΛΟΓΟΔΟΣΙΑΣ - ΈΝΣΤΑΣΗ ΕΞΩΔΙΚΗΣ ΛΟΓΟΔΟΣΙΑΣ

Στην υπόθεση αυτή, την οποία χειρίστηκε η εταιρία μας, κρίθηκαν αρκετά ζητήματα που σχετίζονται με την αγωγή λογοδοσίας (κατ’ άρθρ. 303, 718 ΑΚ, 473 – 477 ΚΠολΔ).

Πιο συγκεκριμένα, το δικαστήριο έκρινε, ότι ο διαχειριστής ομόρρυθμης ή ετερόρρυθμης εταιρίας μετά τη λήξη της διαχείρισης υποχρεούται σε λογοδοσία προς τους λοιπούς μη διαχειριστές εταίρους, σε περίπτωση δε άρνησής του μπορεί να εξαναγκασθεί με την action pro socio.

Ακόμη, ότι η έγερση αγωγής περί λογοδοσίας δεν κωλύεται από τη θέση της εταιρίας σε εκκαθάριση.

Επίσης, ότι αν υπάρχουν περισσότεροι από ένας μη διαχειριστές εταίροι, η υποχρέωση του διαχειριστή προς λογοδοσία, ως θετική παροχή “επί το ποιήσαι”, είναι αδιαίρετη. Έτσι, ο κάθε μη διαχειριστής εταίρος δικαιούται να απαιτήσει μόνο την προς όλους, μη διαχειριστές εταίρους, λογοδοσία.

Περαιτέρω, κρίθηκε, ότι η αγωγή μπορεί να περιέχει και αίτημα για την καταβολή του καταλοίπου του λογαριασμού ή αίτημα για την καταβολή ορισμένου ελλείμματος στην περίπτωση που δεν θα κατατεθεί ο λογαριασμός. Το αίτημα για την καταβολή του καταλοίπου είναι δυνατόν να υποβληθεί χωρίς να προσδιοριστεί αυτό (το κατάλοιπο) στο δικόγραφο της αγωγής. Υποχρέωση προς καταβολή τέλους δικαστικού ενσήμου υπάρχει μόνο όταν το αίτημα είναι καταψηφιστικό και μόνο αν αναφέρθηκε ορισμένο ποσό στο αγωγικό δικόγραφο. Αντιθέτως, το αίτημα να καταβληθεί ένα ορισμένο εικαζόμενο έλλειμμα στην περίπτωση μη πραγματοποίησης της λογοδοσίας μπορεί να διατυπωθεί εξ ορισμού μόνο ως καταψηφιστικό, αφού έχει τον χαρακτήρα μέσου εξαναγκασμού.

Ακόμη, το δικαστήριο ασχολήθηκε με την ένσταση εξώδικης λογοδοσίας. Πιο συγκεκριμένα, έκρινε, ότι η έγερση της αγωγής λογοδοσίας αποκλείεται εάν ο δοσίλογος έχει προβεί σε εξώδικη λογοδοσία. Σύμφωνα δε με την κρίση του, δεν συνιστούν εξώδικη λογοδοσία οι εξής πράξεις, καθώς δεν προσφέρουν στον ενάγοντα – δεξίλογο λεπτομερή και σαφή γνώση για το αντίστοιχο διάστημα της διαχείρισης, με τον τρόπο και τον τύπο που ορίζεται στο άρθρ. 303 ΑΚ: Η διαδικασία της περαίωσης, οι δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος που η εταιρία υποβάλλει κάθε οικονομικό έτος στην εφορία, τα πορίσματα του μερικού τακτικού ελέγχου της εταιρίας από την αρμόδια Δ.Ο.Υ., η έκδοση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α., η υποβολή της εταιρίας σε ρύθμιση των οφειλών της, οι συγκεντρωτικές καταστάσεις προμηθευτών και οι δηλώσεις μισθωτών υπηρεσιών, η γνώση του ενάγοντα – δεξίλογου της κίνησης του τραπεζικού λογαριασμού όψεως της εταιρίας, που λειτουργούσε ως ταμείο της.

Έτσι, κρίνοντας κατά τα ανωτέρω, το δικαστήριο απέρριψε την ένσταση εξώδικης λογοδοσίας της εναγόμενης και έκανε δεκτή την αγωγή, υποχρεώνοντας την εναγόμενη να αποδώσει στους μη διαχειριστές εταίρους λογοδοσία.

Η απόφαση βρίσκεται δημοσιευμένη στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ.