219/2018 ΠΠρΑθ ΣΥΜΒΑΣΗ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΝΟΜΗΣ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΔΙΑΝΟΜΗΣ - ΑΔΙΚΟΠΡΑΚΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΛΟΓΩ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΜΕΝΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ - ΑΟΡΙΣΤΙΑ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ ΠΕΡΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗΣ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕΤΗΣ ΣΥΜΠΡΑΞΗΣ

Στην υπόθεση αυτή, την οποία χειρίστηκε η εταιρία μας, το δικαστήριο ασχολήθηκε με τις αξιώσεις που προκύπτουν από την καταγγελία σύμβασης αποκλειστικής διανομής. Πιο συγκεκριμένα, έκρινε, ότι στη σύμβαση διανομής, εφόσον λείπουν διατάξεις στον ΕμπΝ που να τη ρυθμίζουν και υφίσταται ακούσιο (γνήσιο) νομοθετικό κενό, εφαρμόζονται αναλογικά οι διατάξεις περί εντολής του ΑΚ (ΕμπΝ 91 ΕισΝΑΚ 3), σε συνδυασμό, για την ταυτότητα του νομικού λόγου, με αυτές του π.δ. 219/1991 (ιδίως των άρθρων 8 και 9 αυτού), κατά το μέρος που προσαρμόζονται στη φύση και στο περιεχόμενο της συγκεκριμένης σύμβασης αποκλειστικής διανομής, η οποία ομοιάζει, κατά τα ουσιώδη (κρίσιμα) σημεία της, με εκείνη της εμπορικής αντιπροσωπείας.

Επίσης, ότι η σύβαση διανομής λύεται με καταγγελία, κατά τις διατάξεις των άρθρων 724 και 725 της σύμβασης εντολής, που εφαρμόζονται ανάλογα. Λόγω της φύσης της σύμβασης εντολής ως σχέσης εμπιστοσύνης, η ανάκληση ή η καταγγελία της, και αν ακόμα είναι καταχρηστική, δεν είναι ποτέ άκυρη, χορηγεί όμως στον εντολοδόχο το δικαίωμα να ζητήσει την αποκατάσταση κάθε θετικής και αποθετικής ζημίας που υπέστη από την ανάκληση ή την καταγγελία της εντολής. Το ίδιο δικαίωμα αποζημίωσης έχει ο εντολοδόχος (άρθρο 725 ΑΚ) αν υπάρχουν περιστατικά αναγόμενα στη σφαίρα ευθύνης του εντολέα, ιδιαίτερα δε όταν η καταγγελία είναι άκαιρη και η ανάκληση έγινε χωρίς σπουδαίο λόγο. Έκρινε δε, ότι το αγωγικό αίτημα να αναγνωριστεί η ακυρότητα της καταγγελίας της σύμβασης και να συνεχίσει η εναγόμενη επιχείρηση να προμηθεύει την ενάγουσα με τα προϊόντα με τους όρους της σύμβασης, είναι νομικά αβάσιμο.

Ακόμη, όσον αφορά στους ισχυρισμούς των εναγόντων για αδικοπρακτική ευθύνη λόγω εναρμονισμένης πρακτικής (άρθρα 914 ΑΚ, 1 ν. 3959/2011), έκρινε ότι όσον αφορά τους ισχυρισμούς περί απαγορευμένης οριζόντιας και κάθετης σύμπραξης, πρέπει αναφέρονται στο αγωγικό δικόγραφο συγκεκριμένες επαφές ή συνεννοήσεις μεταξύ των εναγομένων και πραγματικά περιστατικά από τα οποία να προκύπτει η βούλησή τους να συμπεριφερθούν στην αγορά κατά καθορισμένο τρόπο (ως προς την απαγορευμένη οριζόντια σύμπραξη), καθώς και συνοπτικά οι όροι των νέων συμβάσεων, εάν ο ισχυρισμός αφορά απαγορευμένη κάθετη σύμπραξη μεταξύ των εναγομένων και των διανομέων με τους οποίους επέλεξαν να συμβληθούν.

Επίσης, ότι όσον αφορά στη θεμελίωση της αξίωσης αποζημίωσης λόγω καταχρηστικής εκμετάλλευσης σχέσης οικονομικής εξάρτησης (άρθρο 18 ν. 146/1914), πρέπει να συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις αναφορικά με τις συνθήκες μη βελτίωσης της θέσης των εναγομένων στη σχετική αγορά. 

Έτσι, λόγω μη επίκλησης από τους ενάγοντες των αναγκαίων στοιχείων για το ορισμένο των κονδυλίων αποζημίωσης κατά Ν. 3959/2011 και Ν. 146/1914, απέρριψε την αγωγή στο σύνολό της.

Η απόφαση βρίσκεται δημοσιευμένη στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ.